Hemgård Vegvísir in beeld
Over de Hemgård
Ver weg?
Het lijkt ver. Tenminste, dat denken mensen vaak.
Hemgård ligt niet om de hoek. Het is geen plek waar je zomaar toevallig belandt. En toch, wie eenmaal komt, zegt vaak: “Het viel eigenlijk reuze mee.” Een paar uur reizen, meer is het niet. Vanuit Nederland ben je zo onderweg — met het vliegtuig, en een bus die al op je wacht. Je hoeft niets uit te zoeken, niets te regelen. Wij doen dat voor je.
En terwijl je langzaam noordwaarts beweegt, merk je hoe iets in je vertraagt. Alsof je lichaam al begrijpt: hier ga ik landen.
Want het is niet alleen een reis in afstand. Het is een reis naar een ander ritme. Naar een plek waar tijd zich anders gedraagt, waar lucht anders ruikt, en waar je je telefoon vaker vergeet dan je koffiemok.
Geschiedenis
Daar, tussen de bossen en aan een klein meertje in Zweden, waar de stilte nog spreekt, de beek stroomt en de wind fluistert in de toppen van de dennen, ligt een plek die je meeneemt naar een ander tijdperk. Hemgård is geen gewone plek – het is een levend verhaal. Een verhaal dat begint op de uitgestrekte zomerweiden van 19e-eeuws Zweden, waar tradities, natuur en eenvoud samenkwamen in een ritme dat vandaag bijna vergeten is.
De oorsprong van enkele van onze meest karakteristieke gebouwen – delen van de lodge en de stuga’s Eland en Rendier – ligt diep geworteld in dit erfgoed. Ze stonden ooit op een zogenaamde Fäbod, een traditionele zomerweide hoog in de bergen of op de rand van het bos, waar boeren hun runderen en geiten heenbrachten voor de zomer. Niet uit luxe, maar uit noodzaak – om te overleven, om voedsel te maken, om de winter te kunnen overbruggen.
Daar, op die zomerweiden, leefden jonge vrouwen maandenlang met hun dieren. Ze molken de koeien, kookten melk in grote ketels, en maakten kaas, boter en andere houdbare zuivelproducten. De geuren van houtvuur, gestremde melk en vers gras vulden de lucht. Af en toe kwam iemand uit het dorp proviand brengen en de producten ophalen. Het leven was simpel, zwaar, maar verbonden – met elkaar, met de dieren, en met het land.
De oudste delen van onze lodge werden op zo'n weide in 1834 gebouwd. De houten boomstammen – met de hand gekapt en later zorgvuldig genummerd uit elkaar gehaald – zijn ooit boom voor boom verplaatst naar wat nu de Hemgård is. Als je goed kijkt, kun je die mysterieuze nummers nog steeds op de stammen zien staan – stille getuigen van een reis door de tijd.
De stuga’s, elk deel van onze lodge ademt dit verleden. Ze vertellen een verhaal dat je niet alleen ziet, maar voelt – in de geur van het hout, het knisperen van het vuur in de haard, en de rust die je overvalt zodra je aankomt. Natuurlijk zijn er in de afgelopen 25 jaar nieuwe delen bijgebouwd, maar het hart van de Hemgård blijft onmiskenbaar verbonden met haar oorsprong.
Vandaag is de Hemgård een plek van rust, beleving en verbinding. Waar je ook in een stukje geschiedenis bent.
Friluftsliv
In Scandinavië noemen ze het friluftsliv — het buitenleven. Niet als hobby, maar als manier van zijn. Leven in en met de natuur. Wandelen, ademen, het weer voelen op je huid. Het is geen activiteit, het is een ritme.
Friluftsliv herinnert ons eraan dat we geen onderdeel zijn van de natuur — we zijn natuur. En juist door buiten te zijn, vinden we binnenin onszelf weer ruimte.
Plekken op de Hemgård
De lodge is het centrale hart, de ontmoetingsruimte of het clubhouse. Hier ontmoet je anderen tijdens het gesprek of bij de training. Als je wil ben je altijd welkom in de keuken; deze is gemaakt om samen bezig te zijn. Eten doen we met elkaar rondom de grill. En 's avonds mijmer je na bij de vuurplaats met als het koud wordt een heerlijke warme deken.
Stuga's
Binnenplaats
Toilet/douchegebouw voor de stuga's
Minigolfbana
Binnenplaats
Grillplaats
Wandelpaden