Wat ga jij doen?
“Vandaag is de eerste dag van de rest van je leven.”
Een geweldige zin die je als one-liner tegen zou kunnen komen in een verkiezingscampagne of als “Tsjakkaaa!” statement. Het roept een gevoel op over vergeten wat geweest is en er nu iets van gaan maken. Ga er voor en maak er wat van!
Meestal laten wij ons als Nederlanders wat minder meeslepen door dit soort one-liners. Verwachten we ook inhoud die minstens moet toetsen of de one-liner ook klopt. Oké, als vandaag de eerste dag van de rest van mijn leven is, waar gaat dat leven dan over? Waar moet dat leven dan wel niet toe leiden? Wat hou ik er aan het eind aan over? Als dat een beetje goed is, wil ik de one-liner “vandaag is de eerste dag van de rest van je leven” wel geloven. Kan ik er wat mee.
Als je de one-liner echter loskoppelt van diegene die dat tegen je zegt, en gewoon de kale waarheid bekijkt, dan klopt hij helemaal. Dan rijzen er geen vragen meer voor een ander, maar blijven er alleen maar vragen voor jezelf over. Als ik mij vandaag besef dat vandaag inderdaad de eerste dag van de rest van mijn leven is, wat ga ik dan eigenlijk doen daarmee? Hoe ga ik de rest van mijn leven vorm geven? Wat wil ik in de rest van mijn leven neerzetten? Hoe wil ik straks, over 10, 20 of 30 jaar terugkijken op mijn leven en alles wat ik daarin gedaan en bereikt heb? Als ik later terugkijk op deze dag waarop ik me besefte dat vandaag de eerste dag van de rest van mijn leven is, hoe blij ben ik dan dat ik daar wel of niet naar geluisterd heb?
