Verleden, heden en toekomst
Alles wat ik weet, heb ik ooit eens geleerd. Geleerd in theorie of geleerd in de praktijk. Kennis die aan mij is overgedragen of ervaringen die ik gehad heb. Dat begon al op erg vroege leeftijd, in een tijd dat ik mij daar nog helemaal niet bewust van was. Al als baby wist ik dat door op een bepaalde manier te huilen ik eten zou krijgen. Later werd een bepaald deel van dit leren bewuster. Ik leerde dat je ook gewoon kon vragen naar wat eten. En als ik dan mijn zin niet kreeg, ging ik met mijn voeten op de grond stampen. Nog later bracht ik nuances aan in de wijze waarop ik om eten vroeg. Deze nuances werden afhankelijk van de persoon aan wie ik het vroeg. Ik werd steeds geraffineerder. Een leerproces. Niet alleen onze feitelijke kennis hebben we geleerd (1 + 1 = 2) maar ook ons gedrag hebben we in grote mate geleerd.
Vandaag leef ik. Vandaag gebeurt er van alles. Komt er van alles op mij af, ga ik op een bepaalde manier met "de dingen" (het leven) om. Veel van de manier waarop ik met de dingen omga wordt bepaald door wat ik geleerd heb. Hoe paradoxaal dat ook is, maar onze persoonlijke groei door alles wat we geleerd hebben, is tegelijkertijd ook onze grootste beperking.
Voor de toekomst heb ik wensen. Ik heb verlangens, ik heb dromen. Mijn doelstellingen heb ik losgelaten. Ik werk nergens meer naar toe. Ik laat mij niet meer beperken door mijn beperkte blik van vandaag. Ik leef vandaag, en mijn wensen, verlangens en dromen behoren net zo goed als al het andere tot de dag van vandaag. Zodat ik ook vandaag een stap kan zetten om mijn wensen, dromen en verlangens te realiseren. Als mijn wensen, verlangens en dromen morgen helemaal anders zijn, dan is dat de realiteit van morgen. Dan kan ik daar morgen een eerste stap in zetten. Vandaag hoef ik mij daar niet druk over te maken, want morgen is niet vandaag.
