Alles wat we kunnen doen is beslissen wat we doen met de tijd die ons gegeven is
Soms gebeurt het. Dan hoor je plotseling iets dat je raakt. Een tijdje terug zat ik een video te kijken en daarin sprak iemand de zin uit "Alles wat we kunnen doen, is beslissen wat we doen, met de tijd die ons gegeven is". De film liep even door en er knaagde iets aan mij. Ik drukte op stop en spoelde terug. Wat werd daar nou eigenlijk gezegd? "Alles wat we kunnen doen is beslissen wat we doen met de tijd die ons gegeven is". Het leek zo'n simpele zin, maar voor mijn gevoel betekende de zin zo veel. Ik kwam er die avond niet meer van los.
De volgende ochtend heb ik deze zin op mijn whiteboard geschreven. Mijn whiteboard is een soort van hulpje voor mij waar ik van alles op 'uitvogel'. Soms schrijf ik gewoon mijn gedachten op om ze daar even te parkeren. Later iets teruglezen heeft voor mij altijd een hele andere lading dan weer terugdenken aan hoe ik er over dacht. Mijn whiteboard helpt me ook vaak om op nieuwe ideeën te komen. Als ik hier de kernwoorden van de dingen waar ik over nadenk op schrijf, kan ik soms plotseling hele andere verbanden zien. Die ochtend schreef ik die zin erop.
Terug naar die ene zin. Als dat alles is wat we kunnen doen, dan lijkt dat maar erg weinig. Aan de andere kant betekent het ook dat we over alles in ons leven "macht" hebben. Dat we over iedere maand, dag, uur en zelfs minuut zelf kunnen beslissen. Maar hoe zit dat dan met de dingen waarvan we het gevoel hebben dat we ze "moeten"? We moeten toch werken, onze kinderen verzorgen, boodschappen doen, eten, slapen, etc.?
Als je het goed beschouwt, moeten we helemaal niets. Ons moeten komt voort uit ons willen. We willen een bepaalde levensstandaard. Daar zullen we iets voor moeten doen. Zoals bijvoorbeeld een inkomen vergaren. Daarvoor zullen we dus moeten werken. Dat moeten werken vloeit dus voort uit het feit dat we een bepaalde levensstandaard willen. Als we vers willen eten, dan zullen we naar de winkel moeten om boodschappen te doen. Als we uitgerust willen zijn, dan zullen we op tijd naar bed moeten gaan. Omdat we kinderen wilden, zullen we ze nu moeten verzorgen.
Als je vanuit dat perspectief tegen de dingen aankijkt waarvan je het gevoel hebt dat je ze "moet" en waar je niet zo'n zin in hebt, dan komen ze plotseling in een ander daglicht te staan. Voor veel van die dingen was er ooit eens iets dat je wilde, wat veroorzaakte dat je nu het gevoel hebt dat je "moet". Door jouw verlangen (jouw willen) af en toe er weer eens bij te betrekken, kan dat het "moeten" gevoel in een heel ander daglicht stellen.
Een andere manier om naar de dingen die je "moet" te kijken, is door eens te bedenken dat niemand een pistool tegen je hoofd houdt en zegt dat jij die dingen moet. Niemand houdt je een pistool tegen je hoofd en zegt dat je moet gaan werken. Dat betekent dus dat je, zonder gevaar voor eigen leven, ook niet kunt gaan werken. Wat zouden daarvan de consequenties zijn? Als je nou voor jezelf bedenkt dat je die consequenties niet wilt, dan ben je weer in contact met je willen. Als je bijvoorbeeld bedenkt dat jij niet in de bijstand wilt, dan weet je weer dat één van de redenen om te gaan werken jouw wens om niet in de bijstand te komen is. Dat heeft niets met moeten te maken, dat heeft niets met anderen te maken, dat is jouw wens.
