Durf jij?

In de boekhandel. Zoals gewoonlijk kijk ik als eerste bij de thrillers. Heerlijk vermaak zonder dat ik daar over na hoef te denken. Al gauw vind ik iets waar ik zeker twee dagen mee doorkom. (de dikte van een boek is vaak al voor de helft bepalend; ik wil veel leesplezier voor m'n geld). Natuurlijk loop ik ook even langs de kasten met "menswetenschappen". Misschien zie ik nog iets wat goed is voor m'n werk. Al gauw spreekt de titel van een boek over "provocatief coachen" mij aan. Wie weet leer ik daar nog iets van. Nog even speur ik door zoals altijd bij de schrijvers die mij aanspreken en zie een boek "De essentie" van Chogyam Trungpa staan. Dat is een schrijver die mij altijd aanspreekt. Ook dat boek moet mee.

Thuis gekomen is het stil. Uit de tas met boeken pak ik als eerste het boek van Chogyam Trungpa en sla het open bij de inleiding. Dan, nog voor ik een regel gelezen heb, valt het ineens binnen:

Waar gaat het nou allemaal over?

Ik sla een boek open. Een boek van iemand die ergens voor stond. Iemand die, om in zijn eigen taal te spreken, "zijn paard besteeg" om daar de wereld mee in te rijden. Iemand die uit zijn cocon klom. Hij nam een leiderspositie in. Bevrijde zich en kwam tevoorschijn. Dat is eigenlijk alles waar het voor mij in dit leven over gaat. We worden geboren, opgevoed, we krijgen onderwijzers, doen onze ervaringen op. Onze hele psyche krijgen we mee. Vervolgens zoeken we aansluiting bij van alles en nog wat. Een vereniging, een sociale omgeving, etc. Zo zijn we steeds bezig om te volgen en aansluiting te zoeken. We volgen onze ouders, we volgen onze onderwijzers, we volgen de goede en nare ervaringen. Vervolgens zoeken we aansluiting. Aansluiting bij een sociale context, een geloof, een werkkring, etc.

Dat zoeken doen we weliswaar vanuit ons zelf, vanuit wie we zijn en vanuit wat bij ons past, maar uiteindelijk kiezen we voor iets dat buiten ons ligt. Of dat nou om je carrière gaat of over je spirituele ontwikkeling. In de essentie zullen we echter nooit kunnen volgen of zullen we nooit aansluiting vinden. In onze essentie is ieder mens uniek. In die uniciteit is er geen volgen en geen aansluiting. Dat betekent dat we in essentie allemaal leider zijn. Dat we een leidersrol op ons dienen te nemen. Dat we naar buiten moeten komen. Dat we ons moeten gaan vertonen. Dat we in de verbinding die we met de wereld hebben die leidersrol op ons zullen moeten nemen. Dat we allemaal een uniek statement maken. Het statement van onze leidersrol. Door dat statement worden we kwetsbaar. Want we laten iets zien dat niemand anders laat zien. Dat is onze leidersrol en dat is onze kracht. Dan rest nog slechts de vraag "Wat is jouw statement? Wat is jouw leidersrol? Wat breng jij in deze wereld?"