
De stoel die alles zegt
Als je een ruimte binnenkomt, kies je een plek. Dat lijkt een praktische handeling: je kijkt waar nog een stoel vrij is en je gaat zitten. Toch gebeurt er in die paar seconden veel meer. Je lichaam leest de verhoudingen aan tafel, de afstand tussen mensen, de manier waarop iemand kijkt of wacht.
Zonder dat je er woorden aan geeft, kies je een plaats die past bij hoe jij je op dat moment verhoudt tot de groep.
Soms neem je een plek vlakbij het midden, vanuit betrokkenheid en bereidheid om mee te dragen. Op andere dagen schuif je iets meer naar de rand om eerst te kijken hoe het gesprek zich vormt. Soms zoek je de nabijheid van iemand die voor jou betekenis heeft, of kies je een positie die overzicht biedt. De keuze ontstaat terwijl je loopt, terwijl je kijkt, terwijl je ademt.
Plaats is geen strategie. Plaats is relatie.
Een situatie uit het werk
Je komt binnen in een overleg. De stoelen staan al in een lichte boog om de tafel. Mensen druppelen binnen en kiezen hun plek alsof het vanzelf spreekt. Er wordt nog niet inhoudelijk gesproken, maar de onderlinge verhoudingen zijn al zichtbaar.
De collega die meestal richting brengt, neemt een stoel met uitzicht op het geheel. Iemand die spanning voelt in dit onderwerp, gaat iets verder naar achteren zitten. Iemand die verbinding zoekt, kiest een plek die open en uitnodigend staat. En iemand die veel heeft gedragen in de afgelopen periode, zet zich stil en rustig neer, iets verder van het centrum.
Wanneer je gaat zitten, maak je deel uit van dit geheel. Jouw positie is onderdeel van de beweging die ontstaat. Je merkt hoe de ruimte reageert: of er plaats voor jou wordt gemaakt, of juist verwacht wordt dat jij meebeweegt, of je iets brengt of iets ontvangt. De gesprekken beginnen pas daarna. Maar de vorm is al gezet.
Wat hier werkzaam is
Plaats gaat over rol, verhouding en beweging in het geheel. Wanneer iemand langdurig op een plek zit die te klein is, raakt de bijdrage onderdrukt. Wanneer iemand op een plek zit die te groot is, wordt de spanning in het geheel voelbaar. En wanneer de plaats klopt met de innerlijke beweging van dat moment, ontstaat er rust. Dan draagt iedereen zijn eigen deel, zonder duwen, trekken, sturen of weghouden.
De plek die jij inneemt is daarmee geen keuze op basis van positie of functie, maar een afstemming op wat jij brengt en wat je ontvangt. Dat verandert mee met tijd, ontwikkeling en situatie.
De uitnodiging
Let de komende dagen op de stoel die je kiest wanneer je een overleg of gesprek binnengaat. Voel voordat je gaat zitten even de ruimte, de mensen, de verhouding. Niet om iets te sturen of te corrigeren, maar om waar te nemen wat klopt op dit moment. Misschien kies je dezelfde plek als altijd. Misschien verschuift er iets kleins. Misschien ontstaat er ruimte voor iemand anders om dichterbij te komen.
Schrijf later één zin op die beschrijft welke plek jij innam — en wat die plek jou liet zien.
#Hemgård #PersoonlijkeOntwikkeling #PlaatsEnRelatie #Aanwezigheid #RolEnVerhouding #Facilitatie
Alle artikelen in deze serie Subtiele Verschuivingen:
#2 De vraag die het hele gesprek kantelt
#3 Zonder woorden, toch gezien
#4 Voel de vloer, vind je plaats
#9 Zij zien jou — durf jij te kijken?







































































































