Zonder jou geen betekenis
Er zijn momenten waarop je voelt dat je werk zin heeft. Dat je bijdrage ergens landt. Dat wat jij doet ertoe doet in het grotere geheel. Dat kan klein zijn: een zin die iets opent in een overleg, een handeling die structuur brengt, een gebaar dat spanning wegneemt. Op zulke momenten ben jij verbonden met de waarde die jouw werk heeft. Dan wordt werken licht en vanzelfsprekend.
En er zijn dagen waarop dat gevoel weg is. Je doet wat er gedaan moet worden, taken worden afgerond, gesprekken worden gevoerd, maar je staat er zelf niet in. Je werkt wel, maar je neemt niet deel. Dat voelt vlak en kost energie, ook als je werk op zichzelf niet zwaar is.
Juist dat verschil — tussen aanwezig zijn en meedoen — bepaalt of werk voedend is of dat je leegloopt.
Een situatie in het werk
Stel je werkt in een ziekenhuis, een zorginstelling, een school of een andere plek waar veel mensen samenkomen rondom een betekenisvol doel. De waarde van het werk is helder: iemand beter maken, iemand ondersteunen, iemand begeleiden. Maar jouw eigen gevoel van waarde ontstaat niet automatisch uit dat grote doel. Het ontstaat in de ruimte ertussen.
Een verpleegkundige kan bijvoorbeeld goed weten dat de afdeling werkt aan herstel en welzijn, maar zelf vooral voelen dat de waarde van haar handelen zichtbaar wordt in het gezicht van een patiënt op een specifiek moment: wanneer iemand even tot rust komt, wanneer iemand zich gezien voelt, wanneer iemand weer durft te ademen.
Dat is een intrinsieke vorm van waarde: de betekenis die jij ervaart in directe ontmoeting. Ze is niet afhankelijk van resultaten of indicatoren. Ze ontstaat in contact.
Die verbinding kan in elk beroep zichtbaar worden: de adviseur die merkt dat een klant ineens zelf woorden vindt, de projectleider die ziet dat het team samenvalt in één richting, de administratief medewerker die voelt dat overzicht weer terugkeert in de organisatie.
Waarde zit niet alleen in het eindproduct. Waarde zit in het moment waarop jouw handelen het geheel iets geeft.
Wat er in het systeem gebeurt
Elke organisatie heeft een keten van waarde — van doel naar resultaat. Maar of mensen zich daarmee verbonden voelen, hangt af van de manier waarop zij hun eigen bijdrage kunnen herkennen.
Wanneer je die bijdrage niet ziet, verschuif je langzaam naar de rand van het werk. Je wordt uitvoerder. Je bent er wel, maar je doet niet mee.
Wanneer je wél ziet waar jouw aanwezigheid verschil maakt, keer je terug naar het midden. Het systeem voelt dat. Samenwerking wordt steviger. Betrokkenheid groeit. En het werk zelf wordt menselijker.
De uitnodiging
Kijk deze week naar één moment waarop jij waarde toevoegde, hoe klein ook. Niet in termen van wat je hebt gedaan, maar in wat er veranderde in de situatie door jouw aanwezigheid.
Schrijf het op in één zin: “De waarde die ik bracht was zichtbaar toen…” Laat die zin genoeg zijn.
Dat is de plek waar werk betekenis krijgt. Daar kun je verder bouwen.
#Hemgård #PersoonlijkeOntwikkeling #WaardeInWerk #BetekenisvolWerk #Zelfbewustzijn #Werkplezier #VerbindingMetJeWerk
Alle artikelen in deze serie Subtiele Verschuivingen:
#2 De vraag die het hele gesprek kantelt
#3 Zonder woorden, toch gezien
#4 Voel de vloer, vind je plaats
#9 Zij zien jou — durf jij te kijken?
