Verantwoordelijkheid voor je gevoel dragen

Verantwoordelijk zijn kan heel paradoxaal voelen. Soms gebeuren er dingen waar je geen enkele invloed op hebt, en toch ben je er verantwoordelijk voor. Eén van die dingen is je gevoel. Gevoelens komen en gevoelens gaan. Zonder dat je daar bewust mee bezig bent. Er gebeurt iets in de wereld dat je verdrietig maakt. Er gebeuren dingen waar je vrolijk van wordt. Je ziet iets en bent geraakt. Je ziet iets en je bent boos.
Je gevoel komt en je gevoel gaat. Daar heb je weinig invloed op. Daar ben je niet verantwoordelijk voor.

Dan komt de paradox. Je draagt complete verantwoordelijkheid voor je gevoel. Want dat gevoel is immers van jou en van niemand anders. Daar waar jij boos wordt had een ander misschien wel verdriet ervaren.

Als de wereld iets gedaan heeft, dan deed dat iets met jou. Als jouw partner iets gedaan heeft, dan deed dat iets met jou. Daarvoor kun je de verantwoordelijkheid dragen. Zien wat dat met jou gedaan heeft. Aan de wereld of je partner laten zien wat dat met jou gedaan heeft. Zonder oorzaak en gevolg. Zonder schuld en boete. Dat is de plaats waar jij je verantwoordelijkheid draagt.

Ben jij gekwetst geweest, dan is dat jouw kwetsing. Jij kan laten zien dat je gekwetst bent. Zonder daar iets mee te willen. Zonder die ander ook te kwetsen. Zonder te willen straffen. Als jij dat helemaal kan laten zien, kan er ook begrip ontstaan, kan die ander ook gaan zien wat dat met jou gedaan heeft. Dan kunnen jullie samen verder.