Leven vanuit je eigen kracht

Veel van wat we als mensen in het leven doen is ingegeven door de energie die langskomt. Iemand zegt iets tegen me en ik reageer. Iemand doet iets en ik ga mee doen (of niet). Er komt een mogelijkheid langs en ik pak die of laat hem gaan. Allemaal richting en energie die langskomt. Je zou het ook kunnen zien als leven op de golven van het leven.

Maar wat houdt ons eigenlijk tegen om onze eigen golven te creëren?

Ieder mens heeft zijn eigen kracht. Ieder mens wordt gedreven. Als mens hebben we energie. Die energie zetten we in. We kijken naar de wereld. We nemen beslissingen. We doen.

Het kompas dat we daarbij hanteren zit in ons maar komt ook van buiten. Als er iets is waar jij voor staat, wat jij wil bereiken, wat jij wil doen, dan zet je daar je energie voor in. Maar vaak wordt er ook iets van buiten je gevraagd. Wordt er iets door de wereld van je gevraagd en zet jij daarvoor je energie in. Het evenwicht tussen die twee vraagt een bijzondere aandacht. Als je alleen maar je kracht en energie ten behoeve van je innerlijk zou inzetten, zou je het contact met de wereld snel verliezen. Als je je kracht en energie alleen ten behoeve van de wereld inzet raak je het contact met jezelf kwijt. De inzet van je energie vraagt dus om een bepaald evenwicht. Evenwicht in de sturing die van buiten en van binnen komt.

Soms kun je je eigen energie kwijt zijn. Je kracht kwijt zijn. Dan leef je mee op de kracht van iets of iemand anders. Of kom je langzaam stil te staan. Er ontstaat afhankelijkheid. Er ontstaat behoefte. Er ontstaan voorwaarden aan de wereld. Je hebt behoefte aan goedkeuring, je sluit je aan bij hoe het hoort, je gebruikt macht om de wereld te beïnvloeden, je vermijdt.

Dan wordt het tijd om de stilte te zoeken om je eigen golven weer te kunnen creëren.

Leven vanuit je eigen kracht is niet alleen het inzetten van je kracht en het sturen van jouw krachten in de juiste richting, maar is ook het herkennen waar je op de energie van de wereld om je heen leeft.